Χαιρετισμός

                            Χαιρετισμός στις καθαρίστριες

      που αναπνέουν  μόνο  ολόφρεσκο αέρα ελευθερίας

Χρόνια, ώρες, στιγμές,

τα χέρια σου,

χαϊδεύανε τη σκόνη,

γυαλίζαν επιφάνειες,

χαιρέτιζαν το μέλλον που διαφαινόταν

                                     επτακάθαρο.

Κι αυτές τις σκάλες

που οδηγούσαν στα άδυτα τελεσίδικων αποφάσεων.

Πόσες φορές δεν τις παρέδωσες απαστράπτουσες,

έτοιμες για χρήση,

από τα δίποδα όντα που έμαθαν

σε οίκους επιφανείς να διατυπώνουν

αναπτυξιακά προγράμματα ανάκαμψης

της οικονομίας μέσω δυσβάστακτων

-πλην αναγκαίων- μέτρων λιτότητας,

που στάζουν παντού αίμα,

αυτό το αίμα που παραμένει και εμμένει,

παρόλη τη χρήση χλωριούχων καθαριστικών με άρωμα λεμόνι.

Τώρα όλες  οι μέρες σου που πέρασαν

στου μεροκάματου τη βία,

ήρθε η ώρα για να χτυπηθούν

με την παράνομη ανεργία.

(πολύ καλά σχεδιασμένη από τα δίποδα όντα, στα γνωστά πλαίσια προγραμμάτων ανάκαμψης...)

Στέκεσαι.

Εδώ, σε αυτή την είσοδο.

 Αντιμέτωπη,

με πάνοπλα, αστραφτερά και επτακάθαρα

δίποδα όργανα της τάξης,

κόντρα στη σήψη της δημοκρατίας μας,

που τη βαθαίνουν μέρα με τη μέρα,

η γλίτσα και ο βόρβορος του φασισμού,

που κύλησε ανεμπόδιστα στις σκάλες του μεγάρου,

ξεχείλισε  στους δρόμους

κι απλώθηκε στην πόλη και στη χώρα.

Όμως, στέκεσαι  ,

εφοδιασμένη με όλα τα σύνεργα της μάχης,

αποφασισμένη , όπως πάντα, να καθαρίσεις το τοπίο.

 Ζεις γιατί αντιστέκεσαι,

 γιατί, το δίχως άλλο,κάποτε θα προβάλλει

αστραφτερή και επτακάθαρη ,

η επόμενη μέρα,

μυρίζοντας γαρύφαλλο και πράσινο μήλο,

γιασεμί και πικροδάφνη,

πέλαγο και βασιλικό,

αλλά κι ολόφρεσκο αέρα ελευθερίας.

         Αλεξάκη-Χρονάκη Βασιλική(Κική)

18-7-2014