ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΡΑΠΑΙΟΥΣΑ
της Αλεξάκη- Χρονάκη Βασιλικής (συνταξιούχος
εκπαιδευτικός)
Η περασμένη σχολική χρονιά ξεκίνησε
με πολλές ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης , πρωτοφανείς στο
μέγεθος, αλλά και με υπέρμετρα δυσανάλογους ρυθμούς δυσλειτουργίας
αναφορικά με τη χρήση του όρου δημόσια
εκπαίδευση.Στο τελείωμα και αυτής της σχολικής χρονιάς κάποιοι αναρωτιόμαστε αν
η ελληνική οικογένεια έχει αντιληφθεί τη ζημιά που γίνεται στην ψυχική και σωματική
υγεία της νεολαίας μας , από τους κάθε είδους και κατά καιρούς αναφυόμενους
επίδοξους μεταρρυθμιστές της συμφοράς,(με
αποκορύφωμα το σύστημα αξιολόγησης μέσω τράπεζας θεμάτων ενταγμένο στο
πεφωτισμένο και εκ νέου μεταρρυθμισμένο νέο λύκειο που ευτυχώς η νεοκλεγείσα κυβέρνηση
το απέσυρε) Εξαιτίας τούτου πολλές φορές γινόμαστε σαν γονείς, αποδέκτες ενός κύματος αδιέξοδης και δικαιολογημένης οργής από τη μεριά των νέων μας που βλέπουν να
παραπαίουν οι προσδοκίες τους και
να ματαιώνονται τα όνειρά τους εν μέσω ατέρμονων και επικίνδυνων
πειραματισμών που παρουσιάζουν πολλά κενά , ακατάλληλα εκπαιδευτικά συγγράμματα
και αναλυτικά προγράμματα σε ένα απαξιωτικά υποχρηματοδοτούμενο πλαίσιο.
Από την άλλη δε μπορούμε να
διανοηθούμε ότι θα παραμένουμε ψυχροί θεατές, σε αυτό το έγκλημα που συντελείται
κατ’εξακολούθηση και που και φέτος επαναλήφθηκε με τη διαδικασία ψυχρής εκτέλεσης
πανελλαδικής εμβέλειας, όπως κατ’ ουσίαν είναι οι εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση .
Αναρωτιόμαστε πόσο ακόμη θα αφήσουμε να εξελίσσεται αυτή η κατεξοχήν διαδικασία
αποδόμησης της όποιας εκπαιδευτικής
διεργασίας που έχει ένα ιστορικό βάθος χρόνου καθώς λειτουργεί χρόνια τώρα,
αποκλείοντας ένα σημαντικό αριθμό
μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση,( επί χούντας έγινε προσπάθεια
αποκλεισμού των μαθητών με τις εισαγωγικές στο γυμνάσιο) πετώντας τους ουσιαστικά στο δρόμο όπως
πιθανόν να είναι πεταγμένοι και οι άνεργοι γονείς τους,(κάτοχοι ή όχι πτυχίου).
Αν υιοθετήσουμε την άποψη που λέει
ρητά ότι: «Περιορίζω τη διάδοση της παιδείας –και της ανώτατης- μπορεί να
σημαίνει αφήνω την ανθρωπότητα να αφανιστεί ή να αποκτηνωθεί»(Γ. Κουμάντος) ,
θα πρέπει να γίνει ένα γενικό προσκλητήριο προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για να αντιπαλέψουμε αυτή την τάση
περιορισμού αλλά και κατάφωρης υποβάθμισης της παιδείας, κάτι που θα πρέπει να ειδωθεί σε συνάρτηση με τον
περιορισμό της ελευθερίας. «Περιορίζω τη διάδοση της παιδείας –και της
ανώτατης- θα πει: αφαιρώ από κάποιους ανθρώπους τη δυνατότητα της ελευθερίας» (
Γ. Κουμάντος). Η εκπαιδευτική κοινότητα
πρέπει να συνεχίσει να μάχεται αφενός για τη διατήρηση του δημόσιου
χαρακτήρα της εκπαίδευσης (χωρίς το βραχνά της παραπαιδείας) και αφετέρου να δει σοβαρά την προοπτική για ένα σχολείο πρωτοβάθμιας γενικής παιδείας προσανατολισμένο σε αρχές που διατυπώνονται
και στο σύνταγμά μας χωρίς να
παραγνωρίζει την κλασική ελληνορωμαϊκή
παράδοση και που τελικά «... θα αναπτύσσει εξίσου σωστά την ικανότητα για
χειρωναχτική εργασία και την ικανότητα για διανοητική εργασία . Απ’ αυτόν τον
τύπο του ενιαίου σχολείου και μέσα από συνεχώς επαναλαμβανόμενες εμπειρίες
επαγγελματικού προσανατολισμού , θα πηγαίνει κανείς σ’ ένα από τα εξειδικευμένα
σχολεία ή στην παραγωγική εργασία»(Αντόνιο Γκράμσι).
Όσον αφορά την τριτοβάθμια
εκπαίδευση είναι γνωστό ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι επαγγελματικές σχολές,
άρα δεν είναι δυνατόν να καθορίζουν τον αριθμό των σπουδαστών με βάση (τις
φανταστικές, άλλωστε) δυνατότητες επαγγελματικής απορρόφησής τους, στόχος τους
πρέπει να είναι να λειτουργούν για να προωθείται η έρευνα (και κατά συνέπεια η
φαντασία) σε ένα πνεύμα ελευθερίας και αρτιότητας που απέχει έτη φωτός από
τεχνοκρατικές μονοδιάστατες εκδοχές μιας πραγματικότητας που εξυπηρετεί
αγοραίες κοινωνικοοικονομικές διαδικασίες, άλλωστε η δημόσια εκπαίδευση δεν
πρέπει να συσχετίζεται με λογικές αγοράς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα
μας ανθίζει και το φαινόμενο της φοιτητικής μετανάστευσης με ότι αυτό
συνεπάγεται , το φοιτητικό συνάλλαγμα που εισρέει σε άλλες χώρες από την Ελλάδα
,-το μηνιαίο φοιτητικό συνάλλαγμα που εγκρίνει η Τράπεζα Ελλάδος είναι 2000 ευρώ, για διαμονή-διατροφή
και χωρίς κανένα περιορισμό για διάφορες άλλες δαπάνες σπουδών , δίδακτρα,
εκπαιδευτικά ταξίδια κ.λ.π.- είναι άλλη μια μάστιγα της εγχώριας οικονομίας
καθώς και η αποδυνάμωση από το επιστημονικό δυναμικό μας. Κατά εκατοντάδες οι
νέοι επιστήμονες μας αναζητούν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό.
Θέλω να πιστεύω ότι δε μπορεί να εμπαίζεται η δοκιμαζόμενη ανηλεώς ελληνική κοινωνία και
από αποτυχημένες εκπαιδευτικές πολιτικές, ειδικά η πιο ευαίσθητη ηλικία της,
που επενδύουμε πάνω της ελπίδες και
οράματα που τελικά τείνουν να γίνουν κονιορτός με τις παρούσες συνθήκες σε εξέλιξη .Ας καταλάβουν μια και καλή
ότι δε μπορεί να συνεχίζεται να
θεωρείται δεδομένη η συναίνεση της
πλειοψηφίας σε αυτή τη διεστραμμένη
εκπαιδευτική πολιτική που δημιουργεί
όλες τις προϋποθέσεις για βλάβες στη σωματική και ψυχική υγεία των εφήβων
μας, προωθώντας την κατάφωρη αδικία κοινωνικών
ανισοτήτων ενισχύοντας την κατάπτυστη θέση , ότι η εκπαίδευση ανήκει
στους λίγους προνομιούχους του χρήματος που με τη σχετική παραπαιδεία
προηγούνται στην ανώτατη εκπαίδευση. «Η παιδεία που ενδιαφέρεται μόνο για μια
περιορισμένη ομάδα εκλεκτών προδίδει την αποστολή της και συμβάλλει στη στήριξη
μιας αριστοκρατικής ιεραρχίας...»(Γ.Κουμάντος)
Πιστεύω
ακόμη, ότι η εκπαίδευση σε όλες τις
βαθμίδες , πρέπει να είναι προσβάσιμη από όλους και να δίνονται τα ανάλογα κίνητρα, χωρίς να υποβόσκει το στοιχειό της
υποχρηματοδότησης.
Χρειαζόμαστε
επειγόντως, μια εκπαιδευτική αναμόρφωση που θα στοχεύει στη διάχυση της γνώσης
καταργώντας κάθε ενδιάμεσο μεσάζοντα που αποκομίζει κέρδη από την παραπαιδεία.
«-Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ, ΤΗΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ,
ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟ.
-ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΗΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ...
-ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, ΧΩΡΙΣ
ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΙΟ ΦΡΙΧΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.»(ΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ)
*παρακάτω
επισυνάπτεται αναφορά σε επιστημονική μελέτη του University College του Λονδίνου που υποστηρίζει ότι ακόμα και το ήπιο στρες
μπορεί να «σκοτώσει» μια υγιή καρδιά.
Ήπια κατάθλιψη και
άγχος «εχθροί» της καρδιάς
Αυξάνουν τον
κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα και άλλα αίτια
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 01/08/2012 13:41
Ηπια κατάθλιψη
και άγχος «εχθροί» της καρδιάς
Ακόμα και το ήπιο στρες μπορεί να «σκοτώσει» μια
υγιή καρδιά υποστηρίζουν οι επιστήμονες
Οι άνθρωποι που
έχουν άγχος ή κατάθλιψη, ακόμα και σε μέτριο βαθμό, είναι πιο πιθανό να
πεθάνουν πρόωρα, σύμφωνα με μία νέα βρετανική έρευνα, που θεωρείται η
μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τη σχέση ανάμεσα στις ψυχικές νόσους
και στον κίνδυνο θανάτου.
Η μελέτη, στην
οποία συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Εμμανουήλ Σταματάκης του
Τμήματος Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College του Λονδίνου, δείχνει ότι όσο αυξάνεται το ψυχικό βάρος, τόσο αυξάνεται
και η πιθανότητα να πεθάνει κανείς πιο νέος, ιδίως από καρδιαγγειακή νόσο.
H μελέτη
Όπως μετέδωσε το BBC, οι ερευνητές του University College και του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τον Δρ Τομ Ρας, που
δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο «British Medical Journal» μελέτησαν σε βάθος δεκαετίας τις περιπτώσεις
68.000 ασθενών άνω των 35 ετών, πολλοί από τους οποίους πέθαναν πρόωρα από
διάφορες αιτίες, όπως καρδιά ή καρκίνο.
Η έρευνα
(μετα-ανάλυση δέκα προηγούμενων μελετών) έδειξε ότι ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα
ψυχικού στρες αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία κατά
16% κατά μέσον όρο (ειδικά ο κίνδυνος θανάτου από καρδιά είναι αυξημένος κατά
29%).
Όταν τα
ψυχολογικά προβλήματα είναι σοβαρότερα, τότε ο γενικότερος κίνδυνος αυξάνεται
έως 67%, ενώ ειδικότερα ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο εμφανίζεται αυξημένος
κατά 9% (όταν η ψυχική επιβάρυνση είναι όμως χαμηλή, δεν φαίνεται να αυξάνεται
ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο).
Έως τώρα, είχε
από πολλές έρευνες επιβεβαιωθεί ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου μεταξύ όσων έχουν
σοβαρά ψυχικά προβλήματα. Όσοι πάσχουν από σχιζοφρένεια ή διπολική διαταραχή,
πεθαίνουν κατά μέσον όρο 20 χρόνια νωρίτερα.
Όμως η νέα μελέτη
δείχνει ότι ο κίνδυνος δεν είναι αμελητέος και για όσους εμφανίζουν ήπιο άγχος
ή κατάθλιψη και οι οποίοι υπολογίζεται ότι είναι περίπου ένας στους τέσσερις
ανθρώπους, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς καν να έχουν την κατάλληλη ιατρική
διάγνωση.
Ωστόσο, οι
ερευνητές επισήμαναν ότι ο πραγματικός κίνδυνος θανάτου παραμένει χαμηλός και
τα άτομα με ήπιο άγχος ή μια μέτρια κατάθλιψη, δεν πρέπει να θεωρούν τους
εαυτούς τους καταδικασμένους σε πρόωρο θάνατο.
Αν και τα
αντικαταθλιπτικά χάπια μπορεί να έχουν ευεργετικό αποτέλεσμα στο ψυχικό βάρος,
προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει τη χρήση τους με μεγαλύτερο κίνδυνο για την
καρδιά, σύμφωνα με τη μελέτη.
Το άγχος και η
κατάθλιψη μπορούν να επιδράσουν αρνητικά στο καρδιαγγειακό σύστημα με διάφορους
τρόπους, όπως αύξηση των ορμονών του στρες (π.χ. κορτιζόλη), πρόκληση χρόνιας
φλεγμονής, ανθυγιεινές καθημερινές συνήθειες, αδιαφορία για τα συμπτώματα που
οφείλονται σε δυσλειτουργίες της καρδιάς κ.α.
Οι ειδικοί
συστήνουν σε όσους έχουν άγχος ή κατάθλιψη, να έχουν το νου τους για τυχόν
υψηλή πίεση του αίματος, υψηλό επίπεδο χοληστερόλης, τον έλεγχο του βάρους
τους, την έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα κ.α.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ by Vasiliki on Scribd
