ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ;
Μετά τον «επιτυχημένο» διάλογο
με τους αγρότες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει απτόητη και με άλλους
επαγγελματικούς χώρους, συγκεκριμένα τους εκπαιδευτικούς , «το κοινωφελές έργο»
του «εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία, εκχωρώντας αυθαίρετα και ανερυθρίαστα
τις θεμελιώδεις βάσεις του, στις
απαιτήσεις των: ΟΟΣΑ, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε., αποσκοπώντας ευθέως στο να
νομιμοποιήσει την ακύρωση κάθε οράματος για δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση , χωρίς
το βραχνά της παραπαιδείας, της υποχρηματοδότησης, τις ελλείψεις του προσωπικού και των υποδομών.Όλο και
περισσότερο μπαίνει στην άκρη κάθε καλοπροαίρετος σχεδιασμός, για την ανάπτυξη
ολοκληρωμένων και σκεπτόμενων πολιτών, που θα προάγουν το πολιτισμικό γίγνεσθαι,
σεβόμενοι τον ιστορικό αυτοπροσδιορισμό του λαού μας, καθώς και κάθε λαού και όλο
το πολιτισμικό αποθησαύρισμα που μας κληροδοτήθηκε απο τις προηγούμενες γενιές.
Στην αρένα του Κολοσσαίου των αγορών, όλες οι μεσαίες και οι κατώτερες
κοινωνικά τάξεις, έχουν μια θέση στο
στομάχι του λιονταριού και όσο πιο απαίδευτοι, τόσο πιο αναλώσιμοι. Όμως, ένα έχουμε να πούμε: κάθε διάλογος ακυρώνεται στην πράξη από τη
βαρβαρότητα που μας έχει επιβληθεί με τα μακροχρόνια εξοντωτικά προγράμματα
«διάσωσης», μέσω της λιτότητας που ανέλαβαν και αναλαμβάνουν να διεκπεραιώνουν
εργολαβικά οι κυβερνήσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ,
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Το λαϊκό κίνημα θα καταδείξει προς
τα που γέρνει η πλάστιγγα των κοινωνικών αναγκών και θα γυρίσει τις πλάτες,
στηλιτεύοντας όλους αυτούς που πιστεύουν ότι είναι ικανοί να παίζουν πετυχημένα
το ρόλο του δημαγωγού, με την αρωγή ενός σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος.
Ένα σύστημα που αφήνει τον εγκληματία πολέμου να αλωνίζει ελεύθερα στα Βαλκάνια
στη Μέση- Εγγύς Ανατολή, στο Αιγαίο και σε όλη την υφήλιο,με τη Νατοϊκή σημαία
και τον πρόσφυγα να τον αντιμετωπίζει σαν εγκληματία, βορά ενός σύγχρονου
καλοστημένου σκλαβοπάζαρου, με τις ευλογίες πάντα μιας Ευρώπης που απέχει πολύ
από την Ευρώπη του πολιτισμού και της προόδου .
Σε μια εποχή που ο λόγος εκτοπίζεται τόσο απροσχημάτιστα από την κυνικότητα της αγοράς, η Παιδεία
υπάρχει λόγος να υψώνει το αντέρεισμα της Αντίστασης και της ρήξης, με στόχο την εκ βάθρων ανάταξη, τον
αναστοχασμό και τη στοίχιση των λαϊκών δυνάμεων, προς ότι είναι μακριά από τη
θολούρα των σκοτεινών συμβιβασμών και των λογικών του ιδίου και αποκλειστικού
όφελους σε βάρος αναγκαίων κοινωνικών αγαθών.
Αλεξάκη –Χρονάκη Κική
