Λόγια ανέργων στο Ημερολόγιο:
-Όταν σαν εργαζόμενη κατέβαινα σε απεργίες με άλλους συναδέλφους δεν βρήκα πουθενά το 1.500.000 άνεργους. Πού ήσασταν, ρε παιδιά, ούτε καν 500.000 ή 200.000 δεν ήμασταν.
-Γαμώ τη δημοκρατία σας, γαμώ..
-Η λύση είναι μόνο μια: Ή βγαίνουμε έξω στο δρόμο της φωτιάς να παλέψουμε, αλλιώς βλέπω να μας τρώνε σιγά- σιγά.
…
-Είμαστε Έλληνες, άνθρωποι ζεστοί, ζωντανοί, και φιλόξενοι, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, αρκεί να το θελήσουμε..
…- Αν δεν ανέβουμε στα κεραμίδια τώρα, πότε θα ανεβούμε!... Εδώ είναι που θα χρειαζόταν ένα δυνατό κίνημα ανέργων αλλά δυστυχώς δεν το έχουμε (όχι ακόμη)…Τα κόμματα δεν νοιάζονται τρελά για μας. Δεν έχουμε σωματεία και δεν έχουμε ισχύ.
Είμαστε μέρος του πάτου της ιστορίας. Και παρά αυτό το γεγονός, δεν ξέρουμε πώς να βγούμε από το λάκκο που μας έριξαν. ΔΕΝ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ 'ΜΑΘΑΝ.
Το "μαζί" δεν περιλαμβάνει "ειδικότητες", ηλικίες, κατηγορίες ή ομάδες ανθρώπων, άνεργους ή εργαζόμενους, ακόμα και πλούσιους ή φτωχούς. Δεν διαιρείται, δεν τεμαχίζεται.
Το "μαζί" περιλαμβάνει κάθε άνθρωπο που δεν έχει δικαίωμα στις αποφάσεις που αφορούν το άτομο και το σύνολο.
Και η "εξέγερση" δεν έρχεται πατώντας ένα κουμπί.
Ο στόχος, ως ενοποιητικός κοινός παρανομαστής όλων των αποκάτω, είναι ( ή πρέπει να είναι) ένα πολίτευμα στο οποίο τους νόμους θα φτιάχνει ο λαός. Δηλαδή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Το μέσο είναι το άνοιγμα ενός κατάλογου όσων θέλουν να προχωράνε μαζί. Αυτοί θα αποφασίσουν το επόμενο βήμα.
Δεν είναι ένα "κίνημα ανέργων", αλλά ένα κίνημα ανθρώπων.
Ένα κόμμα των αποκάτω που δεν θα είναι κόμμα. Με άμισθους εντολοδόχους, μόνιμα απειλούμενους αν παραβούν τη λαϊκή εντολή.
Και αποκάτω είναι ο καθένας που δεν ρωτιέται.
Αυτό είναι το "μαζί", ο στόχος και το μέσο. Πάμε;
-Όταν σαν εργαζόμενη κατέβαινα σε απεργίες με άλλους συναδέλφους δεν βρήκα πουθενά το 1.500.000 άνεργους. Πού ήσασταν, ρε παιδιά, ούτε καν 500.000 ή 200.000 δεν ήμασταν.
-Γαμώ τη δημοκρατία σας, γαμώ..
-Η λύση είναι μόνο μια: Ή βγαίνουμε έξω στο δρόμο της φωτιάς να παλέψουμε, αλλιώς βλέπω να μας τρώνε σιγά- σιγά.
…
-Είμαστε Έλληνες, άνθρωποι ζεστοί, ζωντανοί, και φιλόξενοι, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, αρκεί να το θελήσουμε..
…- Αν δεν ανέβουμε στα κεραμίδια τώρα, πότε θα ανεβούμε!... Εδώ είναι που θα χρειαζόταν ένα δυνατό κίνημα ανέργων αλλά δυστυχώς δεν το έχουμε (όχι ακόμη)…Τα κόμματα δεν νοιάζονται τρελά για μας. Δεν έχουμε σωματεία και δεν έχουμε ισχύ.
Είμαστε μέρος του πάτου της ιστορίας. Και παρά αυτό το γεγονός, δεν ξέρουμε πώς να βγούμε από το λάκκο που μας έριξαν. ΔΕΝ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ 'ΜΑΘΑΝ.
Το "μαζί" δεν περιλαμβάνει "ειδικότητες", ηλικίες, κατηγορίες ή ομάδες ανθρώπων, άνεργους ή εργαζόμενους, ακόμα και πλούσιους ή φτωχούς. Δεν διαιρείται, δεν τεμαχίζεται.
Το "μαζί" περιλαμβάνει κάθε άνθρωπο που δεν έχει δικαίωμα στις αποφάσεις που αφορούν το άτομο και το σύνολο.
Και η "εξέγερση" δεν έρχεται πατώντας ένα κουμπί.
Ο στόχος, ως ενοποιητικός κοινός παρανομαστής όλων των αποκάτω, είναι ( ή πρέπει να είναι) ένα πολίτευμα στο οποίο τους νόμους θα φτιάχνει ο λαός. Δηλαδή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Το μέσο είναι το άνοιγμα ενός κατάλογου όσων θέλουν να προχωράνε μαζί. Αυτοί θα αποφασίσουν το επόμενο βήμα.
Δεν είναι ένα "κίνημα ανέργων", αλλά ένα κίνημα ανθρώπων.
Ένα κόμμα των αποκάτω που δεν θα είναι κόμμα. Με άμισθους εντολοδόχους, μόνιμα απειλούμενους αν παραβούν τη λαϊκή εντολή.
Και αποκάτω είναι ο καθένας που δεν ρωτιέται.
Αυτό είναι το "μαζί", ο στόχος και το μέσο. Πάμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου